Ένα από τα υπαρκτά προβλήματα μας είναι και η απονομή δικαιοσύνης και η αστυνόμευση.
Ληστές που δεν φυλακίζονται, ληστές που παίρνουν άδεια, ποινές που δεν εκτελούνται ποτέ.
Παραθέτω τις δικές μου σκέψεις για το δικαστικό σύστημα με την ματιά ενός πολίτη.
Πλημμελήματα – οικονομικά εγκλήματα, μικροκλοπές
Οι φυλακισμένοι είναι ένα εν δυνάμει ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο όμως χρωστάει στο κράτος και στην κοινωνία.
Με το να κάθονται 4, 5 μήνες και παραπάνω στις φυλακές, επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό και την τσέπη όλων μας.
Τα πλημμελήματα γιατί να μην ισοδυναμούν με κοινωφελή εργασία? (καθαρισμός δρόμων, συντήρηση εθνικών οδών, συντήρηση δημόσιας περιουσίας όπως ταμπέλες, παγκάκια, αποχετεύσεις κτλ)
Για ποιο λόγο το κράτος να μην επωφεληθεί εισπρακτικά από τους υπόδικους και παράλληλα να συμμετέχει ενεργά στην αποκατάσταση τους?
Μια σκέψη είναι να απασχοληθούν σε βιοτεχνίες, βιομηχανίες η και αγροτικές εργασίες (πάντα υπό την επίβλεψη) με κύριο σκοπό και να εισπράξει από τους υπόδικους χρήματα αντί να πρέπει να καταβάλει άλλα για τον εγκλεισμό τους.
Το όφελος είναι διπλό γιατί και εκείνοι θα εκπαιδευτούν σε μια πρακτική δουλειά στην οποία θα μπορούν να ασχοληθούν μόλις ολοκληρώσουν της ποινή τους?
Επίσης η κάθε εργασιακή ημέρα θα μετράει διπλή μειώνοντας την ποινή του στο μισό.
Ο «υπόδικος» δεν εκτίει ποινή μέσα στην φυλακή και εμφανίζετε στον δημόσιο ελεγκτή για να αναλάβει την εργασία του καθώς και την εξέλιξη της εργασίας του.
Διαχωρισμός Νομοθεσίας
Κατά την γνώμη μου το θέμα των πολεμικών όπλων αποδυναμώνει την δράση των αστυνομικών.
Με τις στοιχειώδεις γνώσεις από τον στρατό ξέρω ότι το να βρεθείς σε κοντινή απόσταση από ένα πολεμικό όπλο (καλάσνικοφ) διαμετρήματος με ένα πιστόλι 9 χιλιοστών αποτελεί αυτοκτονία.
Το θέμα για εμένα δεν είναι μόνο να βρεθούν οι προμηθευτές των όπλων
αλλά να αλλάξει και η δομή της οπλοκατοχής διαχωρίζοντας της σε Αμυντική και Επιθετική οπλοκατοχή.
Ίσως χρειάζεται μια λύση ανάλογη με αυτή που δρομολογείτε για τον διαχωρισμό του χρήστη ναρκωτικών από τον έμπορο.
Οι δράστες με αμυντική οπλοκατοχή έχουν μικρότερες ποινές, αλλα πάντα παραμένουν ποινές, ενώ με την επιθετική οπλοκατοχή μπορεί το δικαστήριο να εξαντλήσει την αυστηρότητα του.
Παράδειγμα αμυντικής οπλοκατοχής (ρόπαλο, σπρέι πιπεριού, αεροβόλο)
Παράδειγμα Επιθετικής οπλοκατοχής (πολεμικό τουφέκι, χειροβομβίδα, εκρηκτικές ύλες)
Αυτό ίσως αποτρέψει κάποιους να εξοπλιστούν με βαρύ εξοπλισμό, δίνοντας στην αστυνομία το επιχειρησιακό πλεονέκτημα και στα θύματα μικρότερους τραυματισμούς, ίσως όχι θανάσιμους)
Ακόμη και η αντίσταση κατά της αρχής θα έπρεπε να διαχωρίζεται.
Ένας διαδηλωτής που συλλαμβάνετε πετώντας πέτρα, η ένας χρήστης ναρκωτικών που τρέχει να αποφύγει την σύλληψη δεν μπορεί να έχει την ίδια ποινή με έναν κακοποιό που πετάει χειροβομβίδα σε δημόσιο χώρο ή αδειάζει μια γεμιστήρα με στόχο τους αστυνομικούς.
Πάλι ο διαχωρισμός μπορεί να γίνει σε
Αντίσταση κατά της αρχής (διαδηλωτές, αποφυγή σύλληψης)
Και σε αντίσταση κατά της αρχής με ενδεχόμενο ανθρωποκτονίας κατά (πυροβολισμός κατά αστυνομικούς, χρήση εκρηκτικών κτλ)
Νομοθεσία.
Οι παραπάνω διαχωρισμοί βοηθάνε στην μείωση του χρόνο απόδοσης δικαιοσύνης εφαρμόζοντας ένα σύστημα άμεσης εκδίκασης.
Η δίκη για παράδειγμα χωρίζετε σε 2 στάδια.
Ποινές άμεσης εφαρμογής (εκδικάζονται από τον εισαγγελέα.)
Ποινές πράξης εκδικαζομένου (εκδικάζεται η πράξη για τον οποία κατηγορείτε ο δράστης)
Οι ποινές άμεσης εφαρμογής είναι αυτές που δεν χωρούν αμφισβήτηση καθώς προσκομίζονται κατά την σύλληψη και βεβαιώνονται από το αστυνομικό όργανο.
Με τον άνω διαχωρισμό ο δράστης έχει άμεση εφαρμογή της ποινής του και δεν προφυλακίζετε.
Π.χ Ένας δράστης συλλαμβάνετε για ληστεία σε μίνι μάρκετ, στην κατοχή του έχει 1 τυφέκιο ΑΚ-47 και τα χρήματα της ληστείας.
Κατά την διαφυγή του χρησιμοποιεί κλεμμένο όχημα καθώς και απειλεί τους αστυνομικούς με το τυφέκιο.
Το ότι οπλοφορεί, έχει κλεμμένο αυτοκίνητο και απειλεί τους αστυνομικούς είναι κομμάτι της ποινής άμεσης εφαρμογής και εκδικάζετε από τον εισαγγελέα.
Εφόσον υπάρχουν και συγκεκριμένες ποινές ο δράστης ακολουθεί τον δρόμο για τις φυλακές εκτίοντας από την πρώτη μέρα κιόλας την ποινή του.
Το αν έκανε την ληστεία και αν τα χρήματα που είχε πάνω του ήταν από την ληστεία είναι το κομμάτι της παράβασης που θα βεβαιώσει το δικαστήριο ορίζοντας τακτική δικάσιμο.
Με αυτό τον τρόπο :
1. Η δικαιοσύνη απονέμετε από την επόμενη ημέρα κιόλας
2. Δεν θα υπάρχει κανένας δράστης προφυλακισμένος
3. Η δικαιοσύνη χωρίς την πίεση του χρόνου μπορεί να εκδικάζει τις υποθέσεις
4. Η κοινωνία βλέπει δικαίωση και άμεση απονομή της δικαιοσύνης.
5. Αξιοποιείτε μια πηγή ανθρωπίνου δυναμικού με ιδιαίτερα χαμηλό κόστος βοηθώντας στην ανάπτυξη μικρών βιοτεχνιών η αγροτικών εργασιών, βοηθώντας μάλιστα στην ουσιαστική αποκατάσταση των δραστών.
Κλοπιμαία– περιουσιακά στοιχειά
Στην ποινή του υπόδικου πρέπει να υπολογιστεί και το κόστος των κλοπιμαίων και οι ζημιές τις οποίες έκανε ο δράστης είτε σε κόσμο είτε σε ξένη περιουσία.
Ο δράστης υποχρεούται να αποζημιώσει το θύμα τόσο για το ποσό που εκλαπεί όσο και την ηθική βλάβη που προξένησε.
Σε συνεργασία και με την χώρα καταγωγής του, πρέπει να γίνει ένας πλήρης έλεγχος σε τραπεζικούς λογαριασμούς, περιουσιακά στοιχεία και να κατασχεθεί οτιδήποτε δεν μπορεί να δικαιολογηθεί για το πώς βρέθηκε στην κατοχή του δράστη.
Το θύμα θα λάβει αποζημιώσεις από τον δράστη και το κράτος θα λάβει το χρηματικό ποσό που του αναλογεί
Εφόσον είναι πλημμέλημα και δεν βρεθεί τίποτα στην κατοχή του, τότε ο δράστης θα μπει σε πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας και θα εξοφλήσει το θύμα.
Ληστές που δεν φυλακίζονται, ληστές που παίρνουν άδεια, ποινές που δεν εκτελούνται ποτέ.
Παραθέτω τις δικές μου σκέψεις για το δικαστικό σύστημα με την ματιά ενός πολίτη.
Πλημμελήματα – οικονομικά εγκλήματα, μικροκλοπές
Οι φυλακισμένοι είναι ένα εν δυνάμει ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο όμως χρωστάει στο κράτος και στην κοινωνία.
Με το να κάθονται 4, 5 μήνες και παραπάνω στις φυλακές, επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό και την τσέπη όλων μας.
Τα πλημμελήματα γιατί να μην ισοδυναμούν με κοινωφελή εργασία? (καθαρισμός δρόμων, συντήρηση εθνικών οδών, συντήρηση δημόσιας περιουσίας όπως ταμπέλες, παγκάκια, αποχετεύσεις κτλ)
Για ποιο λόγο το κράτος να μην επωφεληθεί εισπρακτικά από τους υπόδικους και παράλληλα να συμμετέχει ενεργά στην αποκατάσταση τους?
Μια σκέψη είναι να απασχοληθούν σε βιοτεχνίες, βιομηχανίες η και αγροτικές εργασίες (πάντα υπό την επίβλεψη) με κύριο σκοπό και να εισπράξει από τους υπόδικους χρήματα αντί να πρέπει να καταβάλει άλλα για τον εγκλεισμό τους.
Το όφελος είναι διπλό γιατί και εκείνοι θα εκπαιδευτούν σε μια πρακτική δουλειά στην οποία θα μπορούν να ασχοληθούν μόλις ολοκληρώσουν της ποινή τους?
Επίσης η κάθε εργασιακή ημέρα θα μετράει διπλή μειώνοντας την ποινή του στο μισό.
Ο «υπόδικος» δεν εκτίει ποινή μέσα στην φυλακή και εμφανίζετε στον δημόσιο ελεγκτή για να αναλάβει την εργασία του καθώς και την εξέλιξη της εργασίας του.
Διαχωρισμός Νομοθεσίας
Κατά την γνώμη μου το θέμα των πολεμικών όπλων αποδυναμώνει την δράση των αστυνομικών.
Με τις στοιχειώδεις γνώσεις από τον στρατό ξέρω ότι το να βρεθείς σε κοντινή απόσταση από ένα πολεμικό όπλο (καλάσνικοφ) διαμετρήματος με ένα πιστόλι 9 χιλιοστών αποτελεί αυτοκτονία.
Το θέμα για εμένα δεν είναι μόνο να βρεθούν οι προμηθευτές των όπλων
αλλά να αλλάξει και η δομή της οπλοκατοχής διαχωρίζοντας της σε Αμυντική και Επιθετική οπλοκατοχή.
Ίσως χρειάζεται μια λύση ανάλογη με αυτή που δρομολογείτε για τον διαχωρισμό του χρήστη ναρκωτικών από τον έμπορο.
Οι δράστες με αμυντική οπλοκατοχή έχουν μικρότερες ποινές, αλλα πάντα παραμένουν ποινές, ενώ με την επιθετική οπλοκατοχή μπορεί το δικαστήριο να εξαντλήσει την αυστηρότητα του.
Παράδειγμα αμυντικής οπλοκατοχής (ρόπαλο, σπρέι πιπεριού, αεροβόλο)
Παράδειγμα Επιθετικής οπλοκατοχής (πολεμικό τουφέκι, χειροβομβίδα, εκρηκτικές ύλες)
Αυτό ίσως αποτρέψει κάποιους να εξοπλιστούν με βαρύ εξοπλισμό, δίνοντας στην αστυνομία το επιχειρησιακό πλεονέκτημα και στα θύματα μικρότερους τραυματισμούς, ίσως όχι θανάσιμους)
Ακόμη και η αντίσταση κατά της αρχής θα έπρεπε να διαχωρίζεται.
Ένας διαδηλωτής που συλλαμβάνετε πετώντας πέτρα, η ένας χρήστης ναρκωτικών που τρέχει να αποφύγει την σύλληψη δεν μπορεί να έχει την ίδια ποινή με έναν κακοποιό που πετάει χειροβομβίδα σε δημόσιο χώρο ή αδειάζει μια γεμιστήρα με στόχο τους αστυνομικούς.
Πάλι ο διαχωρισμός μπορεί να γίνει σε
Αντίσταση κατά της αρχής (διαδηλωτές, αποφυγή σύλληψης)
Και σε αντίσταση κατά της αρχής με ενδεχόμενο ανθρωποκτονίας κατά (πυροβολισμός κατά αστυνομικούς, χρήση εκρηκτικών κτλ)
Νομοθεσία.
Οι παραπάνω διαχωρισμοί βοηθάνε στην μείωση του χρόνο απόδοσης δικαιοσύνης εφαρμόζοντας ένα σύστημα άμεσης εκδίκασης.
Η δίκη για παράδειγμα χωρίζετε σε 2 στάδια.
Ποινές άμεσης εφαρμογής (εκδικάζονται από τον εισαγγελέα.)
Ποινές πράξης εκδικαζομένου (εκδικάζεται η πράξη για τον οποία κατηγορείτε ο δράστης)
Οι ποινές άμεσης εφαρμογής είναι αυτές που δεν χωρούν αμφισβήτηση καθώς προσκομίζονται κατά την σύλληψη και βεβαιώνονται από το αστυνομικό όργανο.
Με τον άνω διαχωρισμό ο δράστης έχει άμεση εφαρμογή της ποινής του και δεν προφυλακίζετε.
Π.χ Ένας δράστης συλλαμβάνετε για ληστεία σε μίνι μάρκετ, στην κατοχή του έχει 1 τυφέκιο ΑΚ-47 και τα χρήματα της ληστείας.
Κατά την διαφυγή του χρησιμοποιεί κλεμμένο όχημα καθώς και απειλεί τους αστυνομικούς με το τυφέκιο.
Το ότι οπλοφορεί, έχει κλεμμένο αυτοκίνητο και απειλεί τους αστυνομικούς είναι κομμάτι της ποινής άμεσης εφαρμογής και εκδικάζετε από τον εισαγγελέα.
Εφόσον υπάρχουν και συγκεκριμένες ποινές ο δράστης ακολουθεί τον δρόμο για τις φυλακές εκτίοντας από την πρώτη μέρα κιόλας την ποινή του.
Το αν έκανε την ληστεία και αν τα χρήματα που είχε πάνω του ήταν από την ληστεία είναι το κομμάτι της παράβασης που θα βεβαιώσει το δικαστήριο ορίζοντας τακτική δικάσιμο.
Με αυτό τον τρόπο :
1. Η δικαιοσύνη απονέμετε από την επόμενη ημέρα κιόλας
2. Δεν θα υπάρχει κανένας δράστης προφυλακισμένος
3. Η δικαιοσύνη χωρίς την πίεση του χρόνου μπορεί να εκδικάζει τις υποθέσεις
4. Η κοινωνία βλέπει δικαίωση και άμεση απονομή της δικαιοσύνης.
5. Αξιοποιείτε μια πηγή ανθρωπίνου δυναμικού με ιδιαίτερα χαμηλό κόστος βοηθώντας στην ανάπτυξη μικρών βιοτεχνιών η αγροτικών εργασιών, βοηθώντας μάλιστα στην ουσιαστική αποκατάσταση των δραστών.
Κλοπιμαία– περιουσιακά στοιχειά
Στην ποινή του υπόδικου πρέπει να υπολογιστεί και το κόστος των κλοπιμαίων και οι ζημιές τις οποίες έκανε ο δράστης είτε σε κόσμο είτε σε ξένη περιουσία.
Ο δράστης υποχρεούται να αποζημιώσει το θύμα τόσο για το ποσό που εκλαπεί όσο και την ηθική βλάβη που προξένησε.
Σε συνεργασία και με την χώρα καταγωγής του, πρέπει να γίνει ένας πλήρης έλεγχος σε τραπεζικούς λογαριασμούς, περιουσιακά στοιχεία και να κατασχεθεί οτιδήποτε δεν μπορεί να δικαιολογηθεί για το πώς βρέθηκε στην κατοχή του δράστη.
Το θύμα θα λάβει αποζημιώσεις από τον δράστη και το κράτος θα λάβει το χρηματικό ποσό που του αναλογεί
Εφόσον είναι πλημμέλημα και δεν βρεθεί τίποτα στην κατοχή του, τότε ο δράστης θα μπει σε πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας και θα εξοφλήσει το θύμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου